Her ay’’Bu ay ne değişti?’’diye soruyorum kendime,görünürde pek bir şey değişmemiş gibi gelse de her ay öyle çok konu var ki değişen.
Her geçen gün içimde büyüyen sevgiyi taşıyabilirsem yaşlanacağım ben de.Kucağıma alıyorum,şöyle içime çekebildiğim kadar içime çekiyorum kokusunu.Nefesimin alabildiği kadar uzun.Bildiğim tüm duaları ediyorum içimden.Allah’ım onu koru diyorum.Her şeyden...
Öyle mutlu olsun ki çevresindeki herkesi de mutlu etsin.Öyle başarılı olsun ki herkes onunla gurur duysun...Elimdeki tek şey oğlummuş gibi.İyi ki doğurmuşum onu diye şükrediyorum…
Göktuğ’u büyütürken..
Yemek masasına otururken o da bir birey gibi kendi sandalyesin başına giderek ‘’ıhh ıhhh’’diyor.(bende varım der gibi)..Vee yemeğimizi yiyoruz suyumuzu içiyoruz.Her şeyi yemeğe başladık sonunda pürelerden sonra..Bezelye,plav,makarna..Hepsini çok seviyoruz.Çikolata ve tatlılar hariç..Buna sevinmelimiyim bilemedim şimdilik..
Evin içinde gezmeler yetmiyor artık,koridorlarda koşuyoruz.Hedef olarak seçtiği bir kapı var direk ona gidip önünde bekliyor ve ayaklarını kapıya vuruyor!Nereye mi?Sokak kapısına tabi ki…
Merhaba ve toss oyununu öğrendik.Toss dediğimizde kafa kafaya çarpıyoruz.Bu kafa oyununu oynuyorduk ta isimlendirememiştik daha önce
Anladığımz sözcükler ve gelişmeler listesine eklenenler ise şöyle:
‘’Bitti, anni dedi,goool(gözlerini kısarak ve coşkuyla),ayş titi(ayşe teyze oluyor), …..
